![Krotoszyn. Warsztaty z sitodruku [FOTO] - Zdjęcie główne](https://static.zpleszewa.pl/krotoszynska/articles/image/9862ece5-fe6e-4bec-bc92-aab12089e2d7)
W warsztatach z sitodruku (serigrafii), zorganizowanych przez Krotoszyński Ośrodek Kultury, wzięła udział grupa kilkunastu osób. Każdy z uczestników mógł sam zaprojektować wzór grafiki i wykonać odbitki na wybranym przez siebie materiale. W trakcie zajęć uczestnicy poznali od podstaw tę uniwersalną technikę druku z naświetlonego sita. Warsztaty prowadziły Anna Ludwicka (graficzka) oraz Ola Gralik (arteterapeutka).
Sitodruk, czyli potoczna nazwa druku sitowego lub serigrafii jest to technika druku, w której formą drukową jest szablon nałożony na drobną siatkę tkaną, metalową lub wykonaną z włókien syntetycznych. Wykonanie odbitki polega na przetłaczaniu farby przez matrycę.
Sitodruk jest bardzo trwałą metodą nadruku na odzieży. Często mylony ze znanymi z początku tego wieku ‘prasowankami’, których trwałość ograniczała się do jednorazowego użycia. Sam proces sitodruku polega na wtłaczaniu farby w materiał, przez co tworzy jednolitą całość z odzieżą - gwarantując przy tym wysoką trwałość kolorystyczną oraz odporność na pranie i ścieranie. Najczęściej stosowany do znakowania lekkiej bawełnianej odzieży jak t-shirt lub kosztulka polo. Aczkolwiek wykorzystywany jest również w innych dziedzinach niżeli tekstylnych.
Historia sitodruku
Technika sitodruku wywodzi się od metod druku szablonowego, stosowanego na Dalekim Wschodzie od tysięcy lat, zwłaszcza w Japonii. Za twórców sitodruku uznaje się Japończyków – Yuzensai Miyasaki, który w XVII w. wykorzystał tę metodę do ozdabiania kimon i Zisukeo Hirose, który w XIX w. wynalazł szablon zwany "katagami". Wycięty z papieru motyw wzoru nanoszony był na napiętą na drewnianej ramie siatkę z włosów ludzkich lub zwierzęcych. W XVIII wieku szablony używano do wykonywania imitacji tkanin dekoracyjnych, później także tapet. Pod koniec tego samego wieku szablon znalazł szerokie zastosowanie w dekoracji ścian, mebli i innych sprzętów. Użycie sita – naciągniętego na ramę, zakrytego częściowo lakierem, jedwabiu – było dokonaniem Samuela Simona, który opatentował tę metodę, nazwaną silk-screen, w 1907 roku w ManchesterzeTechnika ta rozwijała się i rozpowszechniała w czasach I wojny światowej głównie w Stanach Zjednoczonych. John Pilsworth z San Francisco zapoczątkował druk wielokolorowy z jednej formy drukarskiej. Dużym krokiem naprzód było wynalezienie przez Louisa F. D’Autremont filmu szelakowego, nazwanego Profilmem, który umożliwił szybsze i bardziej dokładne przygotowywanie szablonów. Został on wkrótce zastąpiony przez odkrycie Josepha Ulano – filmu celulozowy, będącego w użytku do dziś.
Foto: KOK
