33-letni Łukasz Kulik pochodzi z Krotoszyna, jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Hugona Kołłątaja w Krotoszynie. Po maturze rozpoczął studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Ukończyłem filologię rosyjską na UAM w Poznaniu, stąd mogę twierdzić, że jestem humanistą z krwi i kości - mówi Łukasz Kulik.
Krotoszynianin od kilku lat mieszka w Holandii jednak nadal interesuje się tym, co dzieje się w jego rodzinnym mieście. To właśnie mieszkając w Krotoszynie zaczął pisać wiersze.
Swoją przygodę z poezją zacząłem dawno temu, a jeden z moich ówczesnych wierszy był publikowany w czasopiśmie Cogito. Inspiracją do pisania - jest dla mnie życie. Bacznie obserwuje sytuację polityczną w naszym kraju i pisząc wiersze również nie unikam tego tematu - podkreśla Łukasz Kulik.
Do tej pory Łukasz pisał wiersze głównie do szuflady, jednak jego najbliżsi od dawna namawiali go, by podzielił się swoją poezją z innymi.
Wiersze piszę do szuflady, ale moja rodzina i bliscy twierdzą, że już najwyższy czas wyjść z nimi do ludzi. Gdyby nie mama i rodzina, nigdy bym w siebie nie uwierzył… - wskazuje krotoszynianin.
Raz w tygodniu na portalu www.krotoszynska.pl publikować będziemy jeden wiersz Łukasza Kulika. Mamy nadzieję, że dzięki temu jego poezja stanie się znana w szerszym gronie i zyska wielu zwolenników.
"Rachunek..."
Rachunek życie przysłało kurierem
Wnet sie okaże, czy byłeś zerem
Sentencja listu - podsumowanie
Zyski i straty, różniczkowanie
Tabela wielka, a w niej rubryki
Za oraz przeciw i statystyki
Grzechy spisane jakby kursywą
A dobre czyny - czcionką wadliwą
W drugiej kopercie szkło kontaktowe
Byś dobrze widział, występki patowe
Lista ich długa, pełna frazesów
Imię, nazwisko, ilu prezesów
Na samym końcu, podpis in blanco
Czas na zapłatę, zrobiłeś manco
Ludzie zapomną, pamięć przeminie
Lecz ten papierek, nigdy nie zginie
"Był i się zmył…"
Nagrobek skromny - Memento Mori
Chciał opowiedzieć, jak mocno boli
Czterościanowy kwadrat z wersalką
Samotna podróż za nową pralką
Chciał , lecz nie zdążył ! Napisy końcowe
Gra się skończyła, role są nowe
Mianownik , dopełniacz, celownik
Świeca przygasła, otwarty słownik
Jedyny on , sam na sam, pustka
W oczy go kłuje z papieru chustka
Mnogość wymogów, spoczęła w grobie
Przyszli płaczący : dlaczego chłopie?
Był i się zmył, ząb za ząb
Ogień zapłonął zająwszy ląd
Okrągła puszka, lecz nie Pandory
Jest przyklepana- pewnie był chory
Umarł samotnie , młody chłopina
Zdechła jak pies - poczucia wina
Żył w pojedynkę , dziwak , despota
Dusza się błąka , obija wrota …..
Ty także piszesz wiersze? A może masz inne pasje, którymi chciałbyś się podzielić? Napisz do nas na redakcja@krotoszynska.pl
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.